Wydawca: Infernum Media
Namiary: https://www.facebook.com/ulceruterus?ref=ts&fref=ts
Drugi album katowickiego Ulcer Uterus to 9 kompozycji utrzymanych w duchu klasycznego, bezwzględnego death metalu. Każdy z kawałków to potężna dawka brutalnej muzyki generowanej przez potężne riffy, wbijająca w podłoże sekcję oraz wściekłe, ryczące na różne sposoby wokale.
Utwory są szybkie i poza zaledwie kilkoma wolniejszymi momentami, nie dają słuchaczowi szansy na chwilę wytchnienia. Co jednak ciekawe, w tej nawale bezlitosnych dźwięków, bez problemu można wyłapać pewne subtelne dźwięki i melodie, które łagodzą przekaz, a dzięki temu materiał jest relatywnie przystępny. Riffy są miażdżące, ale nie nie pozbawione finezji a obok technicznych zagrań i popisów na gryfie, znalazło się miejsce na mielące, marszowe partie. Perkusja atakuje nas gęstą kanonadą dźwięków, ale raz na jakiś czas zwalnia, dając nam czas na złapanie oddechu. Wspiera przyjemnie grzechoczący bas. Growlujące, wrzeszczące, przepełnione gniewem wokale wykrzykują kolejne teksty obracające się wokół śmierci, wojny czy różnorakich obsesji.
Wydawałoby się, że Cursed Saints trwa zaledwie 26 minut, ale w tym czasie zalewają słuchacza dość intensywne dźwięki, które gdyby album trwał dłużej, mogłyby trochę zmęczyć odbiorcę. W tym przypadku muzyka pozostawia uczucie niedosytu, czym zachęca do ponownego włączenia płyty. Nie oszukujmy się, nie usłyszmy na tej płycie żadnej rewolucji, ale w zamian otrzymujemy porcję solidnie zagranego death metalu, w której każdy fan odnajdzie to, co najlepsze w tym gatunku.
Utwory są szybkie i poza zaledwie kilkoma wolniejszymi momentami, nie dają słuchaczowi szansy na chwilę wytchnienia. Co jednak ciekawe, w tej nawale bezlitosnych dźwięków, bez problemu można wyłapać pewne subtelne dźwięki i melodie, które łagodzą przekaz, a dzięki temu materiał jest relatywnie przystępny. Riffy są miażdżące, ale nie nie pozbawione finezji a obok technicznych zagrań i popisów na gryfie, znalazło się miejsce na mielące, marszowe partie. Perkusja atakuje nas gęstą kanonadą dźwięków, ale raz na jakiś czas zwalnia, dając nam czas na złapanie oddechu. Wspiera przyjemnie grzechoczący bas. Growlujące, wrzeszczące, przepełnione gniewem wokale wykrzykują kolejne teksty obracające się wokół śmierci, wojny czy różnorakich obsesji.
Wydawałoby się, że Cursed Saints trwa zaledwie 26 minut, ale w tym czasie zalewają słuchacza dość intensywne dźwięki, które gdyby album trwał dłużej, mogłyby trochę zmęczyć odbiorcę. W tym przypadku muzyka pozostawia uczucie niedosytu, czym zachęca do ponownego włączenia płyty. Nie oszukujmy się, nie usłyszmy na tej płycie żadnej rewolucji, ale w zamian otrzymujemy porcję solidnie zagranego death metalu, w której każdy fan odnajdzie to, co najlepsze w tym gatunku.
Kawał dobrej muzy :)
OdpowiedzUsuń