Stygian Crypt Records nawiązało współpracę z Therion, której celem jest wydanie oficjalnego albumu "A Tribute To Therion". Będzie to 2-płytowe wydawnictwo.
CD1 - rzadkie wersje utworów innych wykonawców, które Therion wydał na różnych kompilacjach.
CD2 - nowe wersje utworów Therion.
Dostępna będzie również edycja kolekcjonerska.
Zespoły zainteresowane udziałem w przedsięwzięciu mogą słać zapytania na adres stygian@inbox.ru
English
Stygian Crypt productions teamed up with Therion to release official "A Tribute To Therion" album!
The release will contain 2 CDs:
1st CD - rare cover-versions of different bands which were recorded by Therion and released on compilations just,
2nd CD - new cover versions of Therion songs.
There will be released limited collectors edition.
Interested bands, please send all your requests/inquiries to: stygian@inbox.ru
Via Nocturna wyda drugą płytę włoskiego projektu HUMM już 24 marca 2016! Ten wyjątkowy twór, za którym stoi Fabio Gatto, to oryginalna mieszanka post-black metalowych impresji z psychodelicznym rockiem. Bezpretensjonalne i wielobarwne riffy, wysmakowane tony i transowa, hipnotyczna motoryka powodują, że “Sanctuary” to ponad 55 minut naprawdę intrygującego materiału.
Krążek jest limitowany do 500 kopii jako jewel case CD.
Poniżej możecie posłuchać numeru promującego płytę pt. “Weeping Hermione”.
English
Via Nocturna will release HUMM‘s sophomore album “Sanctuary” on March 24, 2016! The Italian project led by Fabio Gatto is an unique blend of post-black metal and psychodelic rock. Unpretentious guitar work captivates you with various colors and tones in both melodic and trance-like tracks. “Sanctuary”, playing over 55 minutes in 8 tracks is a real must have for all the fans of unusal and intriguing sounds.
Below you can check out the promo track “Weeping Hermione” from the upcoming album:
The album will be released as a limited to 500 copies jewel case CD.
Fińscy hard rockowcy z Wishing Well wypuścili klip do utworu "Sacrifice", który pochodzi z wydanego 5 lutego 2016 nakładem Inverse Records albumu "Chasing Rainbows".
"Jak dotąd odzew na album jest bardzo pozytywny, więc postanowiliśmy to wykorzystać i podkręcić zainteresowanie płytą wydając ten teledysk. Wybraliśmy ten utwór, aby przedstawić tą cięższą stronę Wishing Well" - powiedział wokalista Peter James Goodman. "Jest to najwolniejsza kompozycja na płycie, ale zawiera naprawdę ciężki groove. Wydaje się, że podoba ona się ludziom, zresztą nam też!".
"Nie mieliśmy tak naprawdę budżetu na nakręcenie tego klipu, ale nie powstrzymało nas to" mówi gitarzysta Anssi Korkiakoski, który był pomysłodawcą teledysku. "Jesteśmy zadowoleni, że udało nam się go wyprodukować, i w ostatecznie ludzie mogą zobaczyć na nim nasze twarze. Oczywiście, tak naprawdę liczy się muzyka, ale klipy też są ważne, więc z pewnością jeszcze jakieś nakręcimy w przyszłości.".
Zespół promuje teraz swój album i powoli zaczyna planować przyszłość. Będą supportować Grahama Bonneta (z którym współpracowali przy utworze “Hippie Heart Gypsy Soul” single) 21 kwietnia 2016 w Helsinkach. Więcej dat zostanie podanych później.
English
Finnish hard rockers Wishing Well have released a video for the song “Sacrifice” off the “Chasing Rainbows” album, which was released on 5 February by Inverse Records.
“The new album has got some very positive feedback and we decided to gain momentum by coming up with a video while the album is still fresh. We wanted to introduce the heavier side of Wishing Well and that’s why we chose this song”, says lead vocalist Peter James Goodman. “It’s the slowest track on the album and there’s really heavy groove there. People seem to like the song and we like it too!”
“We didn’t really have a budget for the video but we didn’t let that stop us”, says guitar player Anssi Korkiakoski, who came up with the idea for the video. “We’re happy that it’s out there now, at least
people can see some faces this time. It’s the music that really matters but of course videos are very important and we’ll certainly come up with more videos later.”
The band is now promoting the album and making plans for the future. They will support Graham Bonnet (with whom they cooperated on “Hippie Heart Gypsy Soul” single) in Helsinki on 21 April, more dates will be confirmed later.
DeathStormRecords oraz Rude Awakening Records z dumą przedstawiają wynik swojej współpracy zatytułowany "Italian Thrash Relics", który ma na celu przypomnienie zapomnianych przez ogół, ale wspominanych przez tych, którzy hołubią złote lata thrash metalu, dema włoskich zespołów thrash metalowych z lat 80. i 90.
Każdy split będzie wydany na CD i znajdą się na nim dwie włoskie grupy, nowa oprawa graficzna oraz wiele informacji i fotografii.
Pierwsze część to split Furious Barking "De-Industrialized" (1991) i Human Wreck" (1992). Oryginalne dema zostały wydane własnym nakładem przez oba zespoły na winylach i kasetach. Wersje na CD zostały zremasterowane.
Oficjalna data wydania i pozostałe szczegóły wkrótce.
English
DeathStorm Records and Rude Awakening Records are proud to show the result of a profitable collaboration, entitled "Italian Thrash Relics", the first chapter of a series of releases thought to rediscover Italian thrash demos from the 80s and the 90s, forgotten by masses but still but still alive in those who lived the golden era of Thrash Metal.
Every split will see two Italian bands, for a cd release with a new artwork and a booklet full of informations and photos.
Let's start with Furious Barking and Desmodus, here represented by "De-Industrialized" (1991) and Human Wreck" (1992), originally self produced by the bands respectively on vinyl and on tape and now remastered.
Zastanawiałem się jak podejść do tego niecodziennego wydawnictwa. Nieczęsto bowiem (przynajmniej w szeroko pojętej muzyce metalowej) ukazują się albumy składające się z trzech płyt. Ugryźć prawie 2 i pół godziny muzyki za jednym podejściem jest oczywiście wykonalne, ale ja obrałem inną taktykę.
Na muzykę Finów natknąłem się przez przypadek, przeglądając blog Ratunku, kot mi śpi na książce!, na którym znalazł się utwór promujący ten album. Kawałek przypadł mi do gustu i po jakimś czasie stałem się (nie)szczęśliwym posiadaczem najnowszego dzieła Swallow The Sun, które składa się z trzech części: "Gloom", "Beauty" i "Despair".
"Gloom"
Tytuł pierwszej części w pełni oddaje atmosferę tego krążka. Uczucia beznadziei i przygnębienia towarzyszą zarówno podczas słuchania muzyki na nim zawartej, jak i po zakończeniu upajania się tymi dźwiękami. Jest to wręcz modelowy przykład gothic/doom/death metalu, z naciskiem raczej na gothic i doom, w którym bez problemów można odnaleźć wpływy takich zespołów jak Paradise Lost, Anathema czy My Dying Bride. Wolne, czasami wręcz toczące się jak walec tempa, ciężkie masywne, przygniatające riffy, przeplatane melancholijnymi akustycznymi gitarami, zawodzące, a nawet płaczące sola, dodające klimatu poprzez odgrywanie partie chóru lub orkiestry klawisze, bez których i tak atmosfera już jest pełna smutku i ponura. Wokale w postaci growlu oraz czystych partii nacechowane są całą gamą emocji, poczynając od smutku, poprzez pustkę, cierpienie, ból samotności, a na żalu za życiem i równoczesnym pogodzeniem się ze śmiercią kończąc. Nie trudno załapać po tej godzinie muzyki małego doła lub depresję.
Druga część przynosi nam muzykę znacznie spokojniejszą od tej zawartej na pierwszej płycie. Klimat tego krążka jest bardziej optymistyczny od tego, który panuje na jedynce, ale nie oznacza to, że atmosfera jest sielankowa i wesoła. Wciąż panuje ten melancholijny, nostalgiczny nastrój, kreowany tym razem przez wyłącznie akustyczne kompozycje. Zapomnijcie o riffach, a także growlu. Wszystkie parte wokalne to czysty, ciepły męski głos, któremu czasami towarzyszą żeńskie linie. Akustyczne gitary, klawisze, gdzieś tam w tle krzyknie orzeł, zaszumi morze czy zabije kościelny dzwon, Osiem utworów, w tym dwa instrumentalne, prowadzi nas przez cztery pory roku gdzieś na dalekiej północy. Począwszy od mroźnej, skrytej polarną nocą zimy, poprzez rozkwitającą życiem wiosnę i krótkie lato, a na wiejącej chłodem jesieni kończąc. I w tym konspekcie dopatruje się nawiązań do tytułu tej części. Piękna jest ta dzika północ i piękna jest muzyka ją opisująca.
Gdy o pierwszej części pisałem, że jest wolna, nie przypuszczałem, że dopiero przede mną poznanie tego, co jest naprawdę powolne. A taka właśnie jest trzecia część "Despair". I po raz kolejny tytuł płyty odzwierciedla jej zawartość. Klimat, jaki Finowie budują, to już nawet nie jest mrok, ale czarna ciemność wypełniająca każdy zakątek duszy. Niskie, grobowe wokale, przygniatające riffy, przejmujące, pogrzebowe klawisze. Cmentarna atmosfera, śmierć, żałoba i rozpacz towarzyszą słuchaczowi od pierwszego do ostatniego dźwięku. Najcięższa, najwolniejsza i najbardziej dołująca część trylogii.
Via Nocturna wchodzi w nowy rok z mocnym przytupem, serwując nam debiut A.H.P. zatytułowany "Against Human Plague". Jeśli kolejne zapowiadane wydawnictwa będą na podobnym poziomie jak ten album, to zapowiada się kolejny udany rok zarówno dla nas słuchaczy, jak i samego wydawcy. Wracając do albumu Norwega - A.H.P. to jednoosobowy projekt niejakiego Gulnara - to wydaje się, że muzyka na nim zawarta ma jeden cel. Zniszczyć plagę zwaną ludzkość. Jest to muzyka zarówno brutalna i mocna, jak i klimatyczna. Z jednej strony bombarują nas pełne wściekłości i furii black metalowe uderzenia. Składają się na nie ostre i jadowite riffy, blasty oraz nienawistne wokale wykrzykujące kolejne satanistyczne i antyludzkie manifesty. Złowrogości wokalom dodaje potraktowanie ich przesterem, przez co brzmią one jeszcze bardziej nieludzko niż "standardowy" krzyk. Black metalowe ciosy rozdzielone są przez emanujące mrocznym, apokaliptycznym, wzbudzającym niepokój klimatem dark ambientowe instrumentalne kompozycje. Zresztą te elementy są też słyszalne tle pozostałych, szybszych utworów. Wyróżniającym się kawałkiem jest "Crawling Shadows", w który łączy w sobie wspomniane ambientowe pierwiastki z wokalami, ale moim faworytem jest "Drowned" - wolny, hipnotyzujący i przerażający. Na płycie znajdują się dodatkowo covery War i Beherit.
Składający się z członków takich zespołów jak Ghoulunatics, Les Ékorchés, Arseniq 33 oraz wciąż aktywnego Vantablack Warship, grający thrash z wpływami stoner BUFFALO THEORY MTL powraca na scenę ze swoim czwartym wydanictwem EP-ką "Skeptic Knight", którą teraz można premierowo przesłuchać na serwisie Musik Universe przed jej ukazaniem się 26 lutego 2016 nakładem Stand Productions. Wydawnictwo jest dostępne w przedsprzedaże na iTunes tutaj i Bandcamp tutaj.
Płyta jest następcą wydanej w 2014 EP-ki "Murder Trilogy" oraz albumu "Heavt Ride" z 2012 i została nagrana w Indica Studio (Montreal) przy współpracy z Peterem Edwardsem (Grimskunk). Zawiera pięć niszczących kompozycji, z których każda posiada swój indywidualny, eklektyczny wydźwięk, który przypadnie do gustu fanom takich grup jak Down, COC, Queens of the Stone Age czy Black Sabbath.
English
Comprised of members from legendary Quebec bands Ghoulunatics, Les Ékorchés, Arseniq 33 and currently active Vantablack Warship, Montreal, QC based stoner thrash influenced metallers BUFFALO THEORY MTL return to the scene with a full stream premiere on Musik Universe of their fourth and latest offering 'Skeptic Knight' before its release via Stand Productions on February 26th, which is available for pre-order on iTunes here and Bandcamp here.
The EP is the follow up to 2014's 'Murder Trilogy' EP and their 2012 full length 'Heavy Ride' and was recorded at Indica Studio in Montreal, QC where it was produced by BUFFALO THEORY MTL along with Peter Edwards (Grimskunk). Featuring five annihilating tracks each with its own eclectic flavour / twist, all will appeal highly to fans of Down, COC, Queens of the Stone Age and Black Sabbath.
Kanadyjczycy z DEMISE OF THE CROWN udostępnili na serwisie Bravewords.com swój drugi singiel "Human Denial" z nadchodzącej płyty zatytułowanej "Demise of the Crown". Album został wyprodukowany przez Kevin'a Jardine (Uplift Studios, gitarzysta Slaves On Dope) zmiksowany przez Joao Carvalho (Protest The Hero, Alexisonfire, Rush). Płyta ukaże się 4 marca 2016 (można ją zamówić tutaj) i zawiera połączenie power i melodic death metalu z hard rockowymi wpływami, epickimi refrenami, klasycznymi wokalami, wybuchowymi solami w stylu Eddie'ego Van Halen czy Yngwie Malmsteen'a, które zapadną fanom w głowach.
"Utwór "Human Denial" jest jednym z cięższych na płycie. Inspirowany Limp Bizkit riff użyty w intro nuciłem sobie od jakiegoś czasu, ale nie sądziłem, że kiedykolwiek go użyję i że przekształci się on w cały kawałek. Teksty zawierają dużo metafor i dotyczą takich tematów jak zemsta, tortury, przemoc i okrucieństwo. Pod koniec utworu następuje gwałtowne załamie tempa inspirowane "This Love" Pantera oraz solo z wpływami Dimebagl'a" komentuje gitarzysta Manuel Iradian.
Montreal, QC's DEMISE OF THE CROWN have teamed up with Bravewords.com for the premiere of their second single 'Human Denial' from their upcoming debut self titled album produced by Kevin Jardine (Uplift Studios, guitarist of Slaves On Dope) and mastered by Joao Carvalho (Protest The Hero, Alexisonfire, Rush). The album is due out on March 4th (pre-order here) and features this Canadian power metal band's strong melodic death metal and hard rock influences fused with epic choruses, classic high ranged vocals plus explosive guitar solos that are reminiscent of Eddie Van Halen with undertones of Yngwie Malmsteen sure to leave fans humming.
"This track Human Denial is one of the heavier songs on the album. The Limp Bizkit inspired intro riff was something I've been noodling around with, but never thought we would use, the rest of the song just unfolded from there. The lyrics have a lot of metaphors that hint at topics about revenge, torture, abuse and inhumanity. At the end there is a massive breakdown tempo change inspired by Pantera's "This Love" and the guitar solo has a few country southern influences reminiscent of Dimebagl" comments guitarist Manuel Iradian.
