Wydawca: The End Records
Oficjalna strona: http://www.novembersdoom.com/
To już 9-ty album amerykańskich smutasów, a mimo to muzyka wciąż jest na tym samym, wysokim poziomie. Wbrew pozorom to nie jest takie oczywiste. Pewnie brakuje mi obiektywności, ale ten zespół nie nagrał jeszcze słabej płyty i to pomimo tego, że od ponad 20 lat grają to samo. Niby to samo, a jednak inaczej - taki paradoks. Tradycyjnie są potężne, mięsiste riffy, klimatyczne, akustyczne wstawki, głęboki growl na zmianę z melancholijnymi czystymi partiami. Nic na to nie poradzę, że podoba mi się wokal Paula w obydwu odsłonach, ale odzwierciedla on cierpienie, ból, smutek, żal czy złość. Teksty obracają się wokół śmierci, umierania, utraty bliskiej osoby, porażki w walce z wewnętrznymi demonami. Napisałem, że od 20 lat słyszymy to samo, a jednak zawsze coś innego, Ta płyta jest relatywnie najszybszą z dotychczasowych wydawnictw. Gościnnie udzielił się Dan Swano.
https://www.youtube.com/watch?v=Zuzii5JJsIk
