Przeczytane: Jon Wiederhorn i Katherine Turman - Głośno jak diabli - Kompletna historia metalu bez cenzury

http://www.kagra.com.pl/heavy-metal/glosno-jak-diabli-kompletna-historia-metalu-bez-cenzury

Moim skromnym zdaniem obowiązkowa pozycja każdego fana metalu. Książka przedstawia historię gatunku począwszy od lat 60-tych XX wieku, a na XXI wieku kończąc. Zawiera wiele interesujących informacji, szczegółów i anegdot. Opisuje idee czy filozofie stojące za każdym z podgatunków metalu i dzięki temu załapałem n.p.: o co chodzi w metal-core i inaczej już patrzę na ten rodzaj muzyki. Wprawdzie cała historia jest przedstawiona z perspektywy głównie US i UK, ale polski wątek też się pojawia.

MAD PARISH - Procession (2014) czyli dużo radości

Kraj: Kanada
Strona oficjalna: http://www.madparish.com/

No dobra, może okładka nie zachęca, ale słuchanie tej płyty dało mi dużo radości. Debiutancki album kanadyjskiej formacji to hołd złożony hard rockowi i heavy metalowi z przełomu lat 70-tych i 80-tych. Nawet brzmienie nawiązuje do tamtych lat i może gdyby ta płyta powstała w tamtym okresie, to dziś mogłaby być zaliczana do klasyki gatunku. Nie wiem czy to celowe zagranie, ale album jest jakby podzielony na dwie części. W pierwszej utwory są bardziej hard rockowe, proste i surowe. Szósty kawałek to przejście z jednej części do drugiej. A druga to utwory cięższe, bardziej rozbudowane i epickie. Te kompozycje wywarły na mnie większe wrażenie i mam nadzieję, że zespół pójdzie tą drogą na następnych wydawnictwach. Dobra płyta, by wieczorem przy zimnym piwku, wyłączyć się i choć na chwile zapomnieć o kłopotach.

https://www.youtube.com/watch?v=Dr1U7VWH2LY

WALK THROUGH FIRE - Furthest from Heaven (2011) czyli można się pochlastać

Kraj: Szwecja
Oficjalna strona: http://walkthroughfire.se/

Jest wolno. Jest ciężko. Jest depresyjnie. Przesterowane, nisko nastrojone gitary wraz ze wsparciem basu, wtłaczają w mózg kolejne brudne, lepkie dźwięki w powolnych, jednostajnych rytmach dyktowanych przez perkusje. Duszna i zatęchła atmosfera śmierci oraz beznadzieji oplata słuchacza i nie popuszcza do ostatnich taktów. Aż odechciewa się żyć...

https://www.youtube.com/watch?v=yjh3VbW6vs8

UNSUN - Clinic for Dolls (2010) czyli jest przebojowo

Kraj: Polska
Więcej informacji: http://www.metal-archives.com/bands/UnSun/3540263663

Druga płyta zespołu Mausera,  znanego z Vader, Christ Agony czy Dies Irae,  oraz jego żony Ayi. Jak łatwo się domyślić, Aya odpowiada za stronę wokalną projektu, który raczej nie jest polską odpowiedzią na Arch Enemy. Nie jest to jednak łzawy gotyk dla dziewcząt w czarnych powłóczystych sukniach. Jest ciężko, ale równocześnie melodyjnie, a nawet rzekłbym, przebojowo. Głos Ayi jest mocny i na szczęście nie jest kolejną kopią Anji Orthodox. Każda z 10 kompozycji, pomijając jedyną balladę, to ostre riffy, energia oraz sample i klawisze w tle. Podoba mi się ta płyta, pomimo że z tyłu głowy cały czas siedzi myśl, że gdzieś to wszystko już słyszałem.
   
https://www.youtube.com/watch?v=2O2Aec2o-4w

R.O.D. - Death to All (2013) czyli brutalnie o rzeczywistości

Kraj: Polska
Więcej informacji: http://www.metal-archives.com/bands/R.O.D./3540277799

Będzie się działo - pomyślałem widząc 11 utworów i 25 minut. I nie zawiodłem się. Bezkompromisowy, wściekły thrash metal starej szkoły z elementami HC. Tu nie ma czasu i miejsca na litość. R.O.D. jeńców nie bierze. Jest brutalnie i bezpośrednio, a agresja i wkurwienie wprost wylewają się z głośników. Społeczeństwo, kościół, politycy - wszyscy równo dostają po mordzie.

https://www.youtube.com/watch?v=6K68mrdlS_U

DOLINA CIENI - Wzgórze Tysiąca Dusz (2014) czyli debiucik

Kraj: Polska
Oficjalna strona: http://www.dolinacieni.pl/

Debiutancki album Doliny Cieni prezentuje nam aż 64 minuty muzyki w klimatach heavy\gothic z elementami death. Moją uwagę już od samego początku przykuł wokalista dysponującym mocnym głosem w czystych partiach, ale także potrafiący solidnie ryknąć i wrzasnąć kiedy potrzeba. Sporo melodii zapewniają w większości szybkie, galopujące riffy, przeplatane melodyjnymi solówkami oraz wspomagane przez solidnie pracującą seksje rytmiczną i subtelnie odegrane w tle partie klawiszowe. Polskojęzyczne teksty wprowadzają atmosferę depresji i pesymizmu, ale nie brakuje w nich też odniesień do pogaństwa i mistycyzmu. Mimo, że trochę przydługi, moim zdaniem jest to udany debiut.

https://www.youtube.com/watch?v=-_G3ajuOIN8

BEHEMOTH - Demigod (2004) czyli manifest

Kraj: Polska
Oficjalna strona: http://behemoth.pl/

Twórczość Behemoth postrzegam jako manifest ludzi konsekwentnych, myślących samodzielnie, ludzi o ugruntowanych poglądach, których się trzymają, a przede wszystkim ludzi wolnych. "Demigod" jest częścią tego manifestu, w której nawiązując do okultyzmu, libertynizmu czy starożytnej mitologii sumeryjskiej i egipskiej, zespół przedstawia swój punkt widzenia na otaczający nas świat. Liryki stanowią integralny składnik utworów i dopełniają się z muzyczną stroną wizji death metalu proponowanej przez grupę.

https://www.youtube.com/watch?v=38j-i8jH7xk

DEATHINITION - Art of Manipulation EP (2013) czyli o polityce i religii

Kraj: Polska
Więcej informacji: http://www.metal-archives.com/bands/Deathinition/3540341962

Na tę EP-kę składają się cztery utwory, w tym jeden po polsku, prezentujące dość sprawnie zagrany melodyjny thrash metal. Moją uwagę przykuł szczególnie wokalista o interesującej barwie głosu, czasami wpadającej w maniere Chrisa Boltendahl'a z Grave Digger. Teksty utworów traktują o społeczeństwie oraz hipokryzji religii i polityki,

https://www.youtube.com/watch?v=tgPlOCRXXbg

DEADLYSINS - Anticlockwise (2014) - czyli francuska furia

Kraj: Fracja
Więcej informacji: http://www.metal-archives.com/bands/DeadlySins/3540264962

Był powrót heavy\power metalu, death metal również przeżywa swoją drugą młodośc, tak więc przyszedł czas także na thrash metal. Od kilku lat następuje wysyp młodych kapel czerpiących pełnymi garściami z takich klasyków jak Nuclear Assault, Destruction czy Exodus. Oczywiście, ktoś może powiedzieć, że lepiej posłuchać prekursorów, niż skupiać się na, bądź co bądź, całkiem interesujących młodych wilkach. Możliwe, że ten ktoś ma rację, ale niech weźmie pod uwagę, że starzy wyjadacze wkrótce udadzą się na muzyczną emeryturę i raczej należy się cieszyć, że mają następców i młodzieży chce się grać taką muzykę, a z czasem część tych młodych zespołów wypracuje swój unikalny styl.

Francuski DeadSins należy do tej grupy młodych wilków tharsh metalu i wydał w 2014 swój drugi album. Raczej nie usłyszymy tutaj nic nowego, ale nie przeszkadza to z przyjemnością wsłuchiwać się w te 38 minut bezkompromisowej furii i szybkości towarzyszącej wrzeszczącemu wokalowi. Czyli w sumie to o co w thrash metalu chodzi. Żadnych popierdułek, gitarowych pasaży, zawodzących dziewoj czy balladek do poduszki.

https://www.youtube.com/watch?v=tp3Uslv5Dy4

 

COMANIAC - Return to The Wasteland (2015) czyli szwajcarska precyzja

Kraj: Szwajcaria
Oficjalna strona: http://www.comaniac.ch/

Nie ma co ukrywać, Szwajcarzy nie odkrywają Ameryki ani nie wynajdują koła, ale nie można im odmówić udanego debiutu, na którym z sercem i zaangażowaniem łoją porządny thrash metal czerpiący pełnymi garściami z klasyki gatunku. Muzyka jaką funduje nam ten kwartet to nie tylko bezkompromisowa jazda do przodu bez trzymanki, stwarzająca zagrożenie uszkodzenia karku,  ale także interesująco zaaranżowane utwory o zróżnicowanych tempach, dzięki czemu nawet 6 i 7 minutowe kompozycje nie wywołują uczucia znużenia u słuchacza. To co cholernie podoba mi się, na tym albumie to wokal, który z wściekłościa i agresją wykrzykuje kolejne wersy tekstów.

https://www.youtube.com/watch?v=Cti0U__Fa9E