GOJIRA - Fortitude (2021)

Kraj: Francja

Wydawca: Roadrunner Records

Namiary: http://www.gojira-music.com/

Być może trudno w to uwierzyć, ale tegoroczny album, wydany przez Roadrunner Records, jest moim pierwszym kontaktem z muzyką Gojira. Siłą rzeczy nie mam więc odniesienia i nie wiem, jak wypada ta płyta na tle poprzednich wydawnictw Francuzów. Co się tyczy tej konkretnego wydawnictwa, to jest coś w tej muzyce magicznego, magnetycznego, gdyż te dźwięki przyciągają od pierwszej chwili, i ja nie miałem ochoty w ogóle się nimi rozstawać. Słuchając tej płyty, miałem wrażenie, że melodie oplatały mnie i nie wypuszczały, dopóki nie zagrał ostatni takt. S potem znowu chciało mi się włączyć płytę od początku. Lekkie uzależnienie?  Podoba mi się to progresywne granie, które trudno jest jednoznacznie sklasyfikować.

SULFERON - Caelesti Irrumator (2021)

Kraj: Grecja

Wydawca: Sleaszy Rider SRL

Namiary: https://www.facebook.com/havocinvocatum/

Wydany w ósmym miesiącu tego roku, ósmy album SulferoN, na który składa się osiem kompozycji. Ach ta magia liczb. Co zaś się tyczny dźwięków na tej wydanej przez Sleaszy Rider SRL  płycie to mamy to do czynienia z archaicznym, momentami wręcz prymitywny black metal ze skrzeczącymi i charczącymi wokalami. Czyli jest to muzyka mocno osadzona w latach 90. ubiegłego wieku, w której próżno szukać jakiejkolwiek oryginalności, ale ona raczej nie jest celem nadrzędnym, stojącego za tym projektem Greka. Zakładam, że niektóre osoby mogą mieć problem z automatem perkusyjnym, ale taki już urok jednoosobowych projektów.

BODY VOID - Bury Me Beneath This Rotting Earth (2021)

Kraj: USA

Wydawca: Prosthetic Records

Namiary: https://www.facebook.com/bodyvoid 

Kolejne wydawnictwo z Prosthetic Records, czyli już można się spodziewać, że miło nie będzie. Chociaż z drugiej strony są osoby, które właśnie ze słuchania tego typu dźwięków czerpią przyjemność. Na przykład ja :). A na tapecie mam  trzeci album Body Void, który ukazał się w ty roku. Amerykański duet raczy nas ponad pięćdziesięcioma minutami muzyki ciężkiej i oblepiającej niczym smoła. Cztery kompozycje, z których składa się ten album to przytłaczające ponure dźwięki okraszone wyrażającymi ból i cierpienie wokalami. Zdecydowanie nie jest to muza na romantyczną randkę. Chociaż, co kto lubi ;). 

ADAGIO - Life (2017)

Kraj: Francja

Wydawca: Zeta Nemesis Records

Namiary: https://www.facebook.com/pages/ADAGIO/35705985941

Piąty i na ten moment ostatni album Adagio, i być może tak już zostanie, gdyż działalność grupy jest z tego co mi wiadomo zawieszona. Ukazał się on w 2017 roku nakładem Zeta Nemesis Records. Muzyka Francuzów to generalnie pełen patosu symfoniczny metal z progresywnymi ciągotami, ale na tym konkretnym albumie więcej jest jednak progresywnego grania, a symfoniczne partie są wyraźnie wycofane. Pozostał jednak charakterystyczny klimat z poprzednich wydawnictw, a sama muzyka tej jest relatywnie agresywna. Zarazem kompozycje nie są tak napakowane przepychem jak to miało miejsc  wcześniej, ale są dość rozbudowane, z zachowaniem jednak umiaru. Podobają mi się pojawiające się od czasu do czasu orientalne wtręty.

🔥 https://www.youtube.com/playlist?list=OLAK5uy_lgBRy2ilm79ofoshKCw9GDZyhz7b2DbC8&feature=share 🔥

DINOSAUR JR. - Sweep It Into Space (2021)

Kraj: USA

Wydawca: Jagjaguwar

Namiary: http://www.dinosaurjr.com/

Zdaję sobie sprawę, że Dinosaur Jr., to weterani i są na scenie już od X lat, ale jakoś nigdy nie miałem przyjemności zapoznać się muzyka Amerykanów. Okazja nadarzyła się przy okazji wydanego w tym roku przez Jagjaguwar nowego albumu trio i przyznaję, że znajduje na nim całkiem przyjemne, takie bez żadnej napinki, na lekko narkotycznym luzie granie. To, co słyszymy na tej płycie, to nieco przyprószony hard-rock połączony z grunge, z melancholijnymi, jakby zmęczonym już życiem wokalami.

BEASTLURKER - Celestial Henchwhores Aflame (2021)

Kraj: USA

Wydawca: Godz ov War Productions

Namiary: https://www.facebook.com/Beastlurker-254410612148116/

Wygląda na to, że Amerykanie z Beastlurker są w zadowoleni ze współpracy z Godz Ov War Productions, gdyż to pod znakiem tej wytwórni zdecydowali się wydać swój debiutancki album. Zawiera on całkiem sporo muzyki, gdyż całość trwa prawie 50 minut, które zamknięte są w 10 kompozycjach, ale dźwięki płynące z głośników sprawiają, że czas mija nadzwyczaj szybko. W sumie mogę napisać, że to słyszę, chwyta mnie za serducho. Trio z Chicago serwuje nam porcję soczystego, ale melodyjnego, niepozbawionego patosu black metalu. Po początkowym huraganie następuje nieco wyciszenia i robi się bardziej klimatycznie. Jestem mile zaskoczony tym materiałem, przy którym raczej trudno się nudzić. 

CAPRA - In Transmission (2021)

Kraj: USA

Wydawca: Metal Blade Records

Namiary: http://www.facebook.com/capraband

Wydany w kwietniu 2021 przez Metal Blade Records, nowy album Capra to nieco ponad pół godziny hard core'a poddanego metalowej obróbce i doprawionego punkiem. W rezultacie otrzymujemy kipiącą wściekłością i energią mieszankę, która eksploduje z głośników niekontrolowanymi emocjami. Dodam, że za mikrofonem gardło zdziera wokalistka. Przekaz jest bezpośredni i bezkompromisowy.

FADHEIT - Inhaling the Trauma (2020)

Kraj: Polska

Wydawca: Putrid Cult

Namiary: https://www.facebook.com/fadheitdsbm

Fadheit to w miarę nowa nazwa na scenie i prezentowany album, wydany w 2020 przez Putrid Cult, jest debiutem tego łódzkiego składu, ale muzyków go tworzących do nowicjuszy raczej nie zaliczymy. Wprawdzie dźwięki są anonsowane jako depresyjny black metal, ale zdecydowanie przeważają szybsze tempa. O charakterze tej muzy decydują przede wszystkim emanujące bólem egzystencji teksty i idące za nimi emocjonalne wokale oraz smutne i pełne żalu melodie. Jakby tego było mało, atmosferę nieszczęścia pogłębiają wstawione tu i ówdzie ambientowe nuty. Dobra muza na melancholijne jesienne i zimowe wieczory.  

PHATRAX - I'm Jesus Christ (2021)

Kraj: Polska

Wydawca: Astrophone

Namiary: https://www.facebook.com/phatrax

Jak pokazuje tytuł tego wydanego w maju 2021 nakładem Astrophone, debiutanckiego albumu DJ-a ukrywającego się pod pseudonimem Phatrax, nie tylko rock i metal mają monopol na rozpowszechnianie treści, przez niektóre osoby odbierane jako obrazoburcze czy wręcz bluźniercze. To, co prezentuje rezydujący obecnie w Warszawie artysta, to muzyka, której w ogóle nie śledzę na co dzień. Mamy tu więc do czynienia przede wszystkim z pulsującymi rytmami i elektroniką, w której słychać m.in. wpływy afrykańskie (gqom), bass, funky czy też muzyki orientalnej. Muzyk korzysta również z sampli oraz przyznaje się też do inspiracji doom metalem, ale to chyba odnosi się do mrocznej i niepojącej atmosfery unoszącej się nad tym wydawnictwem.  

FUNERAL PILE - Evoked In Flames (2021)

Kraj: Niemcy

Wydawca: Funeral Pile

Namiary: https://funeral-pile.com/

Historia Funeral Pile zaczyna się gdzieś w roku 2008. Zespół powstał, a chwilę potem z różnych przyczyn życiowych został zawieszony. Po 12 latach cześć oryginalnego składu doszła do wniosku, że warto by jednak coś tam pograć i po uzupełnieniu składu o basistę, który również odpowiada za programowanie automatu perkusyjnego, przystąpiono do tworzenia muzyki. Efektem prac jest wydany pod koniec lipca tego roku debiutancki album, na którym niemiecki kwartet prezentuje nam klimatyczną mieszankę death, black i doom metalu. Sporo w tej muzyce melodii, ale bez słodzenia, która ukryta jest zarówno w riffach, jak i solówkach. Całość okraszona jest dość surowym, ale selektywnym brzmieniem, a na pierwszy rzut ucha można się nie    zorientować, że w składzie nie ma perkusisty. Mnie ta muzyka podeszła i dobrze mi się słucha tego albumu.